Ömür arabası, son durakta.
Artık şikayete, gerek kalmadı.
Nefsi-emareyi, kenara bırak’ ta.
Çabaya hırsa, gerek kalmadı.
Ağlamak
gülmek, kaldı geride.
Hayaller düşler, kaldı burada.
Zaman
zaman, kaldım arada.
Arzuya, hevese, gerek kalmadı.
Mal ve mülk, hepsi’ de
yalan.
Gidince her şeyin, oluyor talan.
Düşünce hatırını, olmuyor soran.
Arkadaşa,
dosta, gerek kalmadı.
Bazen maziye, dalar gidersin.
Arada derinden, bir of çekersin.
Geçen günlere, hep kahredersin.
Artık hiç bir şeye, gerek kalmadı.
Yalandan sana,
gülen yüzlere.
Riyakar
yalancı, olan sözlere.
Arkamdan konuşan, eğri dillere.
Manasız sözlere, gerek kalmadı.
Son durak mezardır, anlayın artık.
Bu
dünya’ da bize, kalacak sandık.
Servetin, malın, mülkün, delisi olduk.
Mala ve mülke, gerek kalmadı.
Boşmuş hayat, boşmuş
dünya.
Gidiyor herkes bak, gelince sıra.
Gerçekler ötede, sen dayan Hakka.
Haktan b
aşkasına, gerek kalmadı.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.