GÜLDÜ GÜL İLE
Kerem etmiş Aslı gelmiş meclise;
Kar yağsa da gönlüm
güldü
gül ile.
Nazlı bir dilberdir selam herkese
Esenlik bir
bayram oldu
gül ile.
Ferhat deldi dağı getirdi suyu,
Kıskancın her
zaman karadır huyu,
Kendi düşer kendi kazarsa kuyu
Şirin’im saçıyla soldu
gül ile.
Mecnun’um desem de inanmaz kimse,
Kulak vermez kulak Leyla’da sese,
Dilerim huzurla
barış herkese
Gönlüme bir ışık doldu
gül ile.
Karacaoğlan der kar yağar Elif,
Al yanağa inmiş hançerdir zülüf,
Dili çok naziktir kendisi zarif
Bülbül ilkbaharı buldu
gül ile.
Emrah söyler seher vakti buyur gel,
Yar dizinde
uyku aşk olur evvel,
Göz göze gelince
cennettir güzel
Cemalin bir
güneş kaldı
gül ile.
Ressam Halil, her yan kar ile boran,
Kaf Dağı’ında yaşar Mehlika Sultan,
Her sözü bir umman, her sözü irfan
Resimi, şiiri bildi
gül İle.
Halil Gülel
Düsseldorf / 06.01.2017