GÜLDÜ GÜL İLE

Kerem etmiş Aslı gelmiş meclise;
Kar yağsa da gönlüm güldü gül ile.
Nazlı bir dilberdir selam herkese
Esenlik bir bayram oldu gül ile.

Ferhat deldi dağı getirdi suyu,
Kıskancın her zaman karadır huyu,
Kendi düşer kendi kazarsa kuyu
Şirin’im saçıyla soldu gül ile.

Mecnun’um desem de inanmaz kimse,
Kulak vermez kulak Leyla’da sese,
Dilerim huzurla barış herkese
Gönlüme bir ışık doldu gül ile.

Karacaoğlan der kar yağar Elif,
Al yanağa inmiş hançerdir zülüf,
Dili çok naziktir kendisi zarif
Bülbül ilkbaharı buldu gül ile.

Emrah söyler seher vakti buyur gel,
Yar dizinde uyku aşk olur evvel,
Göz göze gelince cennettir güzel
Cemalin bir güneş kaldı gül ile.

Ressam Halil, her yan kar ile boran,
Kaf Dağı’ında yaşar Mehlika Sultan,
Her sözü bir umman, her sözü irfan
Resimi, şiiri bildi gül İle.

Halil Gülel
Düsseldorf / 06.01.2017