MIŞ" GİBİ SEVMEYİN

Sen çok sevmiştin de sevil/miş gibiydin
Yaşandı yıllarca belki de mışlar içinde
Hastalığının ızdırabını çekerken bi çâre
Aldatılmanın acısı saplandı yaralı yüreğine

Kalbin yaralı, "gitme beni terketme"
Kalbin yaralı, "sensizliğe mahkum etme"

Ne yürek burkan sözler değil mi?
 
Sahip olduğu sanılan bir gönül
Hak etmeyene verilen bir ömür
Sınanmak insanın sevdiğiyle
Yüzleşmek gerçeğin tüm çıplaklığıyla

Reva-mı ki bu sevene yapılan?
Kalp sızısı ile bırakılan
Sevmek suç muydu?
Sonu hep acı çekmek miydi?


Gönlü olmayan ne arar gönlünü verende?
Sevmiyorsa, bir an bile nasıl tahammül edilebiliyor?

Vebâline nasıl girer masum  sevmenin?
Sağlık giderse elden, vazmı geçilir herşeyden?

Bir yanda yalnızlıklar bir yanda haksızlıklar
Sevgileri kin bürümüş nerede insanlıklar

Az da olsa hisleriniz, ona dayanarak
Uğramayın gönül insanların sevdalarına
Siz "sever/miş" gibi yaparken
Onlar semalarda yaşar sevdalarını
Sizin içiniz cızlamaz ayrılıklara
Onlar üzüntüden
Onlar acıdan
Onlar sevdalandığı yerden
Ölür.


Oya KORKMAZ ✍️

TARİH: 18.11.2024
SAAT: 04:55