Ben nankör değilim almadım vebal
Beni sevip saran eli unutmam
Elimde fırçamla önümde tuval
Maviyi sarıyı alı unutmam

Bunca yıl şefkatle kahrımı çeken
Sımsıcak yuvama saygıyı eken
Benim ben olmama en büyük etken
Gönlümün sultanı gülü unutmam

Beni ben olarak kabul gösteren
Her şeye sabredip murada eren
Seven yüreğini kalbime veren
Bana aşkı sunan dili unutmam

Hayat yollarına sarınca diken
Kar tipi fırtına yüzünde sepken
Arkamdan rüzgâra olmuşsa yelken
Varlık günlerimde çulu unutmam

Sosyal demokratsam dinsiz değilim
İnsanım ben insan cansız değilim
Yoksulu sömüren kansız değilim
Allah’a varılan yolu unutmam

Hatalarım oldu yanlışa daldım
Hatamı anladım doğruya geldim
İnsanı kendime hep yakın bildim
Bana gölge olan dalı unutmam

Coşari özünü şiire verdi
Herkesin önüne gülleri serdi
Çalışkan arıyı çiçekte gördü
Dilime tat veren balı unutmam

19 Şubat 2008/Samsun

İbrahim COŞAR


NOT: Bu şiir Tılsım dergisi 25.sayısında yayımlanmıştır.