Ey emekli; gurbet elden köyüne
Geleceksen bir an önce gelsene
Ben diyemem gülmek senin neyine
Güleceksen bir an önce gülsene

Sabahları uyku tutmaz erken kalk
Ajanslarda haberlerin hepsi cılk
Marmara’da ucuzlamış devre mülk
Alacaksan bir an önce alsana

Kuşluk vakti bir kahveye varırsın
Bulmacayı bez masaya serersin
Her soruda beş dakika durursun
Bulacaksan bir an önce bulsana

Camilere erken gitmek zûl müdür?
Şadırvanda dedikodu bol mudur?
Namaz kılan en hakiki kul mudur?
Kılacaksan bir an önce kılsana

Sahillerde güzel olur her belde
Layık değil sana kalmak motelde
Her şey dâhil, beş yıldızlı otelde
Kalacaksan bir an önce kalsana

Yurt dışını sakın takma kafaya
Yurt içinde aman gelme tufaya
Bin bir çeşit türlü açık büfeye
Dalacaksan bir an önce dalsana

Ey emekli; mutlu mesut şen misin?
Vekil olan, kıyak olan sen misin?
Kendini öğüten değirmen misin?
Bileceksen bir an önce bilsene

Hükümet; Emekli az alsın ister
Kenya’yı Nijer’i baz alsın ister
Aslında bir nüfus azalsın ister
Öleceksen bir an önce ölsene

Hidayetin aman kalsın çağrısı
Emekliye vardır karın ağrısı
Bir dayağı hak ediyor doğrusu
Çalacaksan bir an önce çalsana

Hidayet GEDİK