Meyvelerin Dilinden

Rabbim ne güzel ekti,
Daim Ehad ve tekti,
Nimetlerin içinden,
Canım böğürtlen çekti.

İnciri, salatası,
Şeftali can gıdası,
Yeryüzü kurulalı,
Görülmedi hatası.

Gel elmaya, armuda,
Yiyen kalkar amuda,
Sararmış ve kızarmış,
Yelken açmış umuda.

Kestanenin kumuşu,
Yiyen çıkar yokuşu,
Dizilmiş tane tane,
Her biri Cennet Kuşu.

Zirveyi çeker kıraz,
Olsa da yesem biraz,
Kanı, ruhu temizler,
Ne cin kalır ne maraz.

Cevizsen dışın kara,
Yokluğun kalbe yara,
Rabbim nasip eylesin,
Gönlüm düşmeden dara.

Çileğin tadı güzel,
Mevla’m yaratmış özel,
Yiyen morali bulur,
Okusun şarkı gazel.

İncir gelmez oyuna,
Yatmış koyun koyuna,
Ağan paşan görmeden,
İkram eyle dayına.

Fındık serilmiş yola,
Karıştır sağa sola,
Hava güneşli ise,
Bir an verilmez mola.

Karayemiş yemiştur,
Gören meyve demiştur,
Ondan yiyip doymayan,
Murada ermemiştur.

Mustafa HOŞOĞLU