Yıllar yenilendikçe biz neden eskiyoruz?
Durdurun seneleri, dünyadan inecek var.
Batı emir veriyor, yiyoruz içiyoruz;
Yanlışlık var bu işte, yine biz ettik zarar,
Bir yer var ki hiç doymaz, onları besliyoruz.

Muayyen zamanlara öyle yöneltildik ki;
Peygamberi unuttuk, haçlıya tapar olduk.
Noel’in şerefine aktı tonlarca içki,
Yabancı her kültürü başüstü yapar olduk;
AB modası şimdi fistanımıza biçki.

Yanlışta ısrarcıyız, komleks üstüne komleks,
Bu buğulu gözlerle açları kim görecek?
Bir sürü çılgın insan, vicdanları olmuş eks,
Gün gelir döner devran, seni kim gözetecek?
Doğum sancısına denk beklenen millî refleks.

Devlet bana yabancı, sefahata yakın dost,
Sarhoş otolarının başında bekler polis.
Hangisinin derisi millete oluyor post?
Rüşvet, vergi kaçağı, karakteri muhteris;
Haram yemede önde, yedirmez elinden tost.

Böyle sürüyor bizde derin Batılılaşma,
Çabuk aktarılmalı başımıza aklımız!
Kimden vasiyet kaldı bilmem bunca yaklaşma?
Artık kel görünüyor, dışa vurdu saklımız.
Millî ruh alevlensin, sinsin bu farklılaşma...

Bu öyle bir gidiş ki; gözükmüyor arka ön,
Kimlik yok akıllarda, tarihi sildi biri.
İçim dışım sarıldı, nerde gidilecek yön?
Önümüze sürüldü senin diye el kiri;
Çıkış yine sendedir, titre de kendine dön! ..

Fatih-İST.

Enver Özçağlayan