BİZİM EMEKLİ YILI!

Hiç dolmadı boşları, dolusu hiç almadı
Benim beynimi içti, bizim emekli yılı!
Tasarruf edilenden, bize bir şey kalmadı
Bizi ikiye biçti, bizim emekli yılı!

Aşınmayı seyrettik, faili önlemedik
Dahası var dediler, onu da dinlemedik
Ne ara gelip gitti, hiçbir şey anlamadık
Rüzgârlar gibi geçti, bizim emekli yılı!

Bu yıl sizin dediler, bir anlam veremedim
Sene sonu geldi de, yüzünü göremedim
Sahipliğin sırrına, bir türlü eremedim
Acep nereye kaçtı, bizim emekli yılı!

Sahillerde gezenler, şezlonklu ve hamaklı
Garsonları dört döner, etrafında yamaklı
Emeklinin hâlini, anlamaz ki yemekli
Belki buradan göçtü, bizim emekli yılı!

Eceli gelen insan, sessiz sedasız ölsün
Yazı mı tura mıdır, anlayan beri gelsin
Hakk divana gidince, daha iyi yer bulsun
Şanslı olanı seçti, bizim emekli yılı!

Murat Kahraman Murâdî
30.12.2024/İst.
(Erenler Demi)


DOST KALEMLER:

Emeklinin dertleri hiçbir zaman dinmedi
Reva görülen hayat içimize sinmedi
Zaten hep havalarda hiç aşağı inmedi
Yere konmadan uçtu, bizim emekli yılı!
____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu)