kalemi, defteri, kitaplarımı topladım
veda vaktim geldi
bilmediğim çorak topraklara
postu sereceğim dönmemecesine
öncesi malûm
seni çok bekledim
bir umut ışığı yakar mısın
yüreğinde aşk kırıntısı kalmış mıdır
beklentilerimi yitirmedim
hayallerin ile yaşadım yalnızlığımla
şimdi unut beni!...

acılar çektim, çetin zorluklara katlandım
nice kışlar geçirdim
bir tek satır yazıp göndermedin
mavi düşlerim karanlığa gömüldü
suya düşmüş serçe misalı
çırpındıkça nefesim kesildi, hayat durdu
ışığım söndü
elveda...

beklemenin beyhude olduğunu anladım
anılarımı ve fotoğraflarını
kuzine sobama attım
sen kokan güzel şehrimden
adımladığımız sarmaşıklı sokaklardan
can ve düş kırıklığı içinde
gözyaşımla küskün ayrılıyorum
arkama bakmadan
sazım elimde,
özlem türküleri dilimde
gidiyorum...

Zafer Direniş
...