Usul usul uzaklaşabiliyorken,yazılı bir kaderden.
dalıyorum sonsuz zamana ve bir kuruş insana.
Ağırlaşmış duygular ile yol alıyorum.
Ördüğüm taş duvarların ardından.
Çürümüş ruhlara seyre dalıyorum.
Kalabalık boşluklara koşturan insanlar.
kinin kölesi olmuş ,görmez artık bu kör gözler.
Masumiyet arayışındayım, dumanlı kaoslar içinde ben.
Kömürden bedenlerde artık kayıp ruhlu çocuklar.
İliklerine kadar işlenmiş zehirler akıyorken.
Harap oldum durgunlaştım, karanlık zamanlarda sıkıştım.
yaşlı ruhların vicdanın kopuşunun sesiydi adeta.
Yılların içinde demleniyorken ben.
Sığamadım hiç bir güne, esirim bir dakikalık nefese.
güllerden uzakta renklerim.
Anlamını yitirdi ucuza satıldı hatıralar.
Bir felakede sürüklendim,nefes almanın zulüm olduğu saatlerde.
Biri katliam bir intihar, masumhane bir şekilde yok oluyoruz.