Gözüm Ağlamaz Oldu

Merhamet yüklenmemiş başı boş duygulara,
Nasihatler beyhude, sözüm bağlamaz oldu.
Unuttum hoşgörüyü, hapsettim uykulara.
Yüreğim taş misali, gözüm ağlamaz oldu.

Sevecenlik komada, insanlık hastalaştı
Nefis uslanmak bilmez, şerrinde ustalaştı
Barışı bozmak için tefrikaya bulaştı
Haksızlık doludizgin, dizim eğlemez oldu.

El verirken titriyor, her dirhem gedik açar,
Cebimi hatırlatma, tebessümlerim kaçar,
İnfakta cimri kaldık, ihsan yönümüz naçar,
Miskini kollamada özüm çağlamaz oldu.

Bencillik hat safhada, neme lazımı seçti,
Birlik sözü eskidi, üstünden asır geçti,
Coşan yürek kalmadı, buzlu suları içti,
Derdin arifi kimse çözüm sağlamaz oldu.

Nerede gülen yüzler, nerede nur simalar?
Sözler zehre mi bandı? uçuşuyor imalar,
Okun deldiği yeri balçık nasıl yamalar?
Paslanmış yüreğimi yüzüm yağlamaz oldu.

İman zayıfladıkça ne güç kaldı ne takat,
Yuvada saygı bitti, buharlaştı sadakat,
Ümmetin hali malum, nasıl bulsun ifakat?
Buz tutmuş yürekleri yazım dağlamaz oldu.

Mustafa Hoşoğlu