Zül Celali Anmayan
Huzur buldum sanmasın
Ol inayete ermeyen
Cennet hayali kurmasın

Nur cemali görmeyen
Aşık oldum sanmasın
Ol Resulü bilmeyen
Gül”e doydum kanmasın

Aşk od”unda yanmayan
Beni deli sanmasın
Ol Kevserden içmeyen
Su’ya doydum saymasın

Şüheda diridir
Kimse ölü sanmasın
Dini Devlet, Ebet Millet için ölmeyen
Kendini Şehit saymasın

Günahtan hicret etmeyen
Tövbe ettim sanmasın
Kutsal beldeye varmayan
Menzile vardım saymasın

Kerbela’da, Hüseyni olmayan
Susuz kaldım sanmasın
Sadece yeme içmeyi kesen
Oruç tuttum saymasın

Zekatı verince
Mal azalır sanmasın
Sevdiğinden vermeyen
İnfak ettim saymasın

Amentüyü bilmeyen
İman ettim sanmasın
Edep nedir bilmeyen
Kendini güzel saymasın

Dünya’da nimeti bulan
Bunu ödül saymasın
Ahireti bilmeyen
Ölüm kurtuluş sanmasın

Parayı pulu bulan
Huzur buldum sanmasın
Huzur kalpten gelirmiş
Bunu er geç anlarsın

Gök….