Yar-ı Hemdem

Yağmurlu yüreğe yakışmaz sefa,
Küçük bir tebessüm çok bile gelir.
Yar- ı hemdeminde yok ise befa,
Maşuku tanımaz bir hale gelir.

Devran yüz çevirir, dosttan yarenden,
Kimisi dem vurur maldan paradan,
Kimine yoksulluk çıkmış kuradan,
İnsanlık yerine bir mele gelir.

Şekerle besleyip salmazlar çöle,
Arımız kovanda çekiyor çile,
Bülbülü dikene devesi güle,
Konarsa tebiiyet divane gelir.

Ne bahar ne hazan fark eder mi hiç,
Herkes pürneşede, yalnız ben hariç,
Hayali süsleyen neşeyle sevinç,
Kaf dağın ardından masala gelir.

Bir hüzün rüzgarı eser içimde,
Benim alın yazgım başka biçimde,
Bir hülyadır gezer sevi göçünde,
Ne gönülden çıkar ne yola gelir.

Gökyüzü şahittir yıldızlar yoldaş,
Sönmedi bir türlü yaktığın ataş,
Asalet siz dosttan olur mu sırdaş,
İfşa eder sırrın her dile gelir.

Düşler karışmışsa sefil aleme,
Altay hacet yok ki başka kelama,
Gel aldırış etme derde eleme,
Her faninin sonu ecele gelir.

Cevdet Altay……22.12.2024