0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
177
Okunma
Kızıyordum önceleri
Artık kızmıyorum
Tepkimi gösteriyordum eskiden
Şimdilerde, görmezden geliyorum
İnsanların iyiye inanma ihtimali olmaktı amacım
Her yaptığım iyilikte daha da,kanadı sancım
Bir roman misali ya yaşadığımız hayat
İşte ben o kitabı, gözyaşları ile kapadım
Yeri geldi, ağladım,yeri gelmedi ben yine ağladim
Aslında yazarken hatırladım,ben hep ağladım
Çünkü verdiğim değer ile Eşşek bile olmuyacaklarin
Kendilerini birer yarış atı,olacaklarını sağladım
Velhasıl kelam ne ettiysem ben,kendim ettim
Ve hiç bir acının beni, öldürmeyeceğini farkettim
"MEHMET KARAKURT"
5.0
100% (2)
