DEMDİR İNSAN’DA

Zulümün dilinden anlayan olmak,
Yüreğe sığınmak seldir insanda.!
Kurbana gerek yok yürekten gelmek,
Beklenen rüzğarı yeldir insanda.!

Sevdayı deminde aşktır yaşanan,
Hasrettir gülüne bülbül yaşayan
Har olan yürege bir su yağmayan,
Elaman ilahi demdir insanda.!

Hasreti çekilen bir nefes bekler,
Menekşe masal da boyun bükerler,
Maraldır gözünden kan yaş dökerler,
Çekilen, sevdadır, ahdır insanda.!

Hüda derler el açıp sığınmalar,
Aşık, maşuktan nebze alınmalar,
Şah ile geda yürek salınmalar,
Huzuru mahşer penah-dır insanda.!

Aşk eskimez yürekte raf’a kalkmaz,
Ayrılık destandır ahlara bakmaz,
Telinden dökülen agıtlar yakmaz,
Sazın sözleri hümrahdır insanda.!

Tanımaz şah ilen padışah sevgi,
Rahman’a sığınmak umuttur vergi,
Settarı’m şahıma sevgimdir hemgi,
Gayrısı yalan günahdır insanda.!

Leşkeri olunur bir yudum sevginin,
Sinede gam vardır ayrılık edenin,
İmdada yetişsin sah-ı merdan senin,
Yaşar, Hayber’de fatihdir insanda.!

Miadı şirinsiz umanda balık,
Merhemsiz kalmışım bağır da yanık,
Günlerim karanlık bahtım bulanık,
Doğuşta ağlar sabidir insanda.!

16.12.24 / Saat 09,20
MİADI (Mehmet AY)