0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
183
Okunma
Kaldırım taşlarının arasındaki boşluk gibi
Göze batmaz bir bütün misali
Toplum ve bilinçmiş bunun ismi
Şimdi söylesem kim inanır ki
Yine yanar sokak lambaları
Beceremez ama yenmeyi karanlığı
Çevre bile alacalı bulacalı
Bu neyin bütünlüğü anlamadım gitti
Herkes becerirken bir şeyleri
Biraz fazla kaybetti kendini sanki
Sürdürsem de bunu dile getirmeyi
Çözümsüz öylece sürüp gitti
Bilmem nereler kaldı ışıksız
İnsanlar mutlu gibi kalsada kaşsız
Aslında çoğu kalabalıkta yalnız
Neden böyleler bilemedim gitti
5.0
100% (1)
