TecelliBen, her gün, bir öncesini ararım Güneş batar yıldızlara bakarım Bu varlık nerden gelmiş bileni yok Kimseye değil kendime sorarım. Aklım yaşamımla hiç örtüşmüyor Rüyalarım körpe, hayeller uçuk Hicab duygularım sarpa sarıyor Kanatlarım eksik gönlüm yusufçuk. Binbir serzeniş olsada dilimde Bir yol ararım dilediğim bir yer İçim coşar duramam hiç yerimde Koşup gideceğim bulursam eğer. Gittikçe daha fazla canlanıyor Tecellinin esrangiz sarhoşluğu Bedenim yalnızlığıma sığmıyor Nereye çıkar ahenk yolculuğu. 08 aralık 2024 |