AYRIK BUĞDASI

Kahpe Gölcük yine başın karardı
Ölmekte bilmiyor ayrık buğdası
Düşüne düşüne benzim sarardı
Ölmekte bilmiyor ayrık buğdası

Körpınar karardı yağmur geliyi
Ne harman oluyu da gardaş ne de ölüyü
Çiğ düşmeden de kendir gibi kalıyı
Ölmez m´ola gayri ayrık buğdası

Yaylanın başı da kekliksiz, kuşsuz
Yaz bahar ayları geçer mi kışsız
Öküzler yürümez döven de dişsiz
Keten gibi süner ayrık buğdası

Pervaneler gibi yanıp tutuştum
İlkbahardan güz ayına yetiştim
Altı kağnı sapa dört gün çalıştım
Ölmekte bilmiyor ayrık buğdası

Ağustos ayı da geçmedi kışsız
Dağların başı olur mu kekliksiz kuşsuz
Yavrular çok teze durar mı aşsız
(Benin Kel Ahmet de durar mı aşsız)
ölmez m´ola gayri ayrık buğdası

Hiç akli yoğumuş seni ekenin
seni harman yerine bile dökenin
Hay soyha kalaydı kökün kökenin
Ne kadar zalımmış ayrık buğdası

Ateş düştü ciğerime yanıyor
Ask ateşi başımızda dönüyor
Çiğ düşmeden kendir gibi kalıyor
Sicim gibi kalır ayrık buğdası

Sazımı aldım da oturdum taşa
Yazılanlar gelir bu garip basa
Lokantayı açmıştır da arkadaş Paşa
Varamam mi gayri ayrık buğdası