EVİN AVRADI ( ANAMA DESTAN )

Dinle bu sözlerim sanadır ana
Darılma sözüme evin avradı
Laf almaz üstüne çıkarsın yana
Kırılma sözüme evin avradı.

Yaylanın başında yayılır sürü
Ela göz koyundur içinde biri
Bir ekmek yollamış yarısı kuru
Kendin yeseydin ya evin avradı.

On günde getirdiğim dört topak şeker
Çayım da fesleğen o derdim beter
Harımda varıdı beş-altı biber
Onu da sığır yedi evin avradı.

Sakın sözlerime darılma kuzum
Hiç de belli olmuyor baharım yazım
Hiç mi alamıyon bir okka üzüm
Alıp da yollasana evin avradı.

Kızılin’e doğru yaylanın yönü
Ahuzar ile geçer garibin günü
Ekmek kara düşmüş tatarlı unu
Şebit gibi etmiş evin avradı.

Sen ne dersin ki niye kaba atıyon
Ticareti koyup kara sapıyon
Yumurtayı on kuruşa satıyon
Pişirip yollasana evin avradı.

Yeter Abbas yeter söyleme gayrı
Aşkın deryasını boylama gayrı
Sakın destanımı haylama gayrı
Kaybetme destanım evin avradı.


1956 yılında yaylaya çift sürmeye giderken yazdım.