GÜNAYDIN GÖNÜL DOSTLARIM HAYIRLI MUTLU BİR SALI GÜNÜNE MERHABA SAYGIM SEVGİLERLE
HİÇ DÜŞÜNMEMİŞTİM


Hiç düşünmemiştim
Ne şiir yazmayı nede roman
Hayatımdı benim yaşadığım her an
Bir roman gibi
Belki aradığım bir dosttu
Belki beni anlayan bir insan
Dertlerimi paylaştım şiirlerle
Onlarla avundum zaman zaman
Romanlara yazdım anlatamadıklarımı
Onlarla paylaştım acılarımı
Sevinç lerimi umutlarımı
Onlarda yaşadım
Yaşamadıklarımı
Böyle başladı yazmam
Defterim dert ortağım
Kalemim teselli aracım
Yazdım yazdım durmadam
İki ruhlu insan gibiyim
Biri yazdıkları ile avunuyor
Yazıyor durmadan
Diğeri ağlıyor
Derdini anlatamadan
Yazan mutlu yaşıyor
Okudukça yazdıklarını
Gülüyor yüzü
Günülcüğü umut dolu
Ya diğeri
Kalıyor yapa yalnız
Kaderi ile başbaşa
Çaresizliğe kürek çekiyor
Ağlıyor durmadan
Yok ki onu anlayan
AYŞE KARAN