BALÇIK

Aşkın balçıklarında dökülen alın teri
Bir an bile solmadı asr’ı ademden beri.
Mevlanalar yunuslar, züleyhalar leylalar
Kimse varıp görmedi vuslat denen o yeri.

Bir ara bende geçtim kıyısı kenarında
Tutuştu tüm hayatım kızılpembe harında
Ne geri dönebildim ne de geçip kurtuldum
Öylece kalakaldım mecmnunlar diyarında

Çırpındıkça çekiyor beni daha derine
Ellerim kavuşmuyor umudun ellerine
Ne gelen var ne giden, ne de bir selam veren
Batanlar hiç dönmezmiş artık eski yerine

Gözlerimin işmarı artık söndü sönüyor
Bu hâli bilmeyenler hâlime öykünüyor
Niceler gelişip geçti bu amansız balçıktan
Devran hep aynı devran dünya yine dönüyor


Dost kalemlerden

Düşlerle yoğrulmuş o aşkın kor ateşinde
Bir ömür tükeniyor dünyalık üleşinde
Ne bahar gülümsedin ne de uğradın yaza
Kaldım bak karanlıkta, doğmayan güneşinde.

Hani sende güzeldi gözlerimle yüreğim
Sanırdım vuslat yakın, hüsran oldu dileğim
Bir hayal mi bu dünya, bir masal mı bilinmez,
Sevda bağında soldu yandı bitti emeğim.

..............................kavi66.....................