3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
182
Okunma
Anlatmak istesem, ben şu ömrümü.
Ne kalem yeter, ne kağıt yeter.
Sıra sıra dizsem, her bir günümü.
Ne kelâm yeter, ne dilim yeter.
Ağlamam çoktur, gülmemse yoktur.
Dostlarınsa sözleri , yürekte oktur.
Her özlem yürekte, ateşten kordur.
Ne dereler yeter, ne derya yeter.
Dizsem diziye gelmez, yazsam yazıya.
Çare yoktur artık , şu yürekte’ ki sızıya.
Değme hekim sakın, kalbimdeki yaraya.
Ne neşterin yeter, ne merhem yeter.
Bağlarım bozuldu, güller, kokmuyor.
Gözde yaşlar bitti bak, artık akmıyor.
Bülbüller küstü güle, sustu ötmüyor.
Ne feryatlar yeter, ne nazlar yeter.
Koca ömür şimdi, böyle biterken.
O şirin hanemde, baykuş öterken.
Gözlerimden kanlı yaşlar akarken.
Ne teselli yeter, ne öğüt yeter.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz