1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1204
Okunma
YANSIMA
yansıtmaz karanlıkta ayna yüreği(ni)
oysa bir mum ışığı yeterdi karanlığ(ım)a.
sonbahar dökümlerinde,
fırtına,yağmur ve sis kaplamış görüşü(mü)....
boşluğuna düşüyor özlemler(im),
yansımalar kaldı ayna(m)da................
bir de yağmurlu gözler(im)
avuçlar(ım)a sığmayan hayalin
ıslak gecelerde zihni(mi)n ar damarını çatlatmakta
bir buse ki kuştüyü,aynada yansımakta
yok tun aslında
yansıma da kaldı tüm hevesler(im)
geceydi…
ve yağmur vurmuş hırka(m)ağır düşüyor yansımana
mum titremesi yürek
çıplak kıvrımların kavşaklarında
yansıyan ateş(in)le
son kez titredi
ve sen
ömr(üm)e biçilmiş özlenen yansıma…
Özcan ABBAK 131008
Cevap Yaz