Düşündüm,
Gitmek mi zor, kalmak mı
Ela gözlerinde
Boran olup yok olmak mı?

Etrafım çökelek dikenleri ile sarılı
Adım attığım yerlerde sızı
Kanatılan düşlerim
Sevda pınarında bırakılan susuzluğum
Çöle döndüm hayaller ortasında...

’’Gidiyorum’’ demek tek kelimelik nefes olsa da
Gemileri yakamıyorum
Şehirde sevda terörü estiremiyorum
Kapanmışım içime
Fırtınalar vurdukça vuruyor
Se(n)ssizim...

Acılar, bitmeyen feryatlar
Sonsuzluğun habercisi midir bilmem
Bildiğim şey
Kollarındaki sıcaklığın buza çevirdi
Gönül hanemi ateşe verdin
Kırık aynalarda hayalin
Ay ışığında sadece gölgen kaldı!

Gitme desem de
Yollarına döşediğim kaleleri yıkıpta gittin
Tarumar edilmiş yollarını kaybettim
Usumu yitirdim
Hatıraların ucup gitti hafızamdan
Şimdi bende neciydin, kimdin
Unuttum!

Feza boşluğunda dönüp duruyorum
Şimşek, yıldırım çarptığında
Yağmur olup düşeceğim ıssız çöllere
Yeşerir mi yeniden bir sevda
Yoksa
Çöl yangınlarında yok olup gider miyim?

Zafer Direniş
...

30 Kasım 2024 Öğleden sonra...