Yanan Şems’i görmeyen, şem’e olur pervâne,
Hasretle yanar durur bir âteş-i suzâne,
Dili bağlanır kalır, bir âfet-i devrâne
Sana mest olan, bu gönüle ezâ nedendir?
Aşkın divanesi, bu nur-u sezâ nedendir?

Gönüller aşkını hayal ederken her gece
Zaten bir hayalin kaldı kalplerde sadece
Döğümlendi dudaklarda adın hece hece
Payesi bir aşk için, nedir; bunca vaveyla?
Neden alay ettin, seven bir kalbin aşkıyla?

Bakma; kalmadı vaslına candan öte şeyler,
Sermest etti ruhumuzu, sarhoş eden meyler,
Sana canan diyenler, dostları ağyâr eyler,
Suret-i haktan görünüp, herkese zulmeder,
Kâbeye giderken, şeytana yoldaşlık eder.

Ey ruhun revanı, uzak durma benden, yaklaş!
Esrârını gizleyip, etmeyesin hiç telaş!
Neyim varsa sana meftun, sana sarmaş dolaş!
Gönül hânesinde kalmadı hiç bir bahâne,
Sen gittin gideli, haneler oldu vîrâne.

Mahbup ile ünsiyet, ne büyük bir saâdet,
Dünyâya bedeldir, bir gece O’nunla sohbet,
Bir gün ansızın gelecektir ecelin elbet,
Sırr-ı muhabbeti düşünerek yaşamalı,
Söylenen sözden ibret alarak yaşamalı.

...andelip...