Ben seni arıyorken yıldızlarda mehtapta
Sen beni göremedin yokmuş gibi farz ettin
Yaptığının yeri yok, ne kanun ne kitapta
Söz hakkı tanımadan yargısız infaz ettin

Arzularım yaralı kan ağlar içim dışım
Hüznümün ocağında kaynar durur ateşim
Bir kuytu dehlizdeyim doğmaz benim güneşim
Gündüzümü kararttın gecemi ayaz ettin

Karanlığın bağrında beklediğim şafaktın
Gönlümün deryasına dökülen bir ırmaktın
Sana olan duygumu karşılıksız bıraktın
Umursamaz tavırla dudak büktün naz ettin

Bir kere olsa bile zikretmedin adımı
Parça parça eyledin kırılan kanadımı
Görmedin gözyaşımı duymadın feryadımı
Her kurduğun cümlede ayrılıktan söz ettin

Bilmem nasıl anlatsam yediğim darbeleri
Kilit vurdum kapıma kapattım perdeleri
Ruh dünyamı bir görsen sanırsın yangın yeri
Hayalleri tarumar yüreğimi köz ettin

Devasız derde düştüm umudum yok şifada
Gönül dersen yaralı her gün cevri cefada
Günler aylar biterken ömür denen sayfada
Gözlerimi çağlayan baharımı güz ettin

ŞENTÜRK DURSUN