DUVARLAR SOVUK

Güneşi doğmayan yerin renkleri,
Kapılar kapalı duvarlar suvuk.!
Uyuz köpekler ulur işi şevkleri,
Harman da berket yok kocaman oyuk.!

Kar yağan da gök yüzü kapalı,
Yağmurlar su vermez seller coşalı,
Sadık kul olanlar domuz yapılı,
Köprü de dayılar düşünce sapık.!

Saçmanın danıskası yeni çıktı,
Güvenlik bizlerden usandı bıktı,
İbişler kabadayı silah sıktı
Ölen Adaleti çöplüğe attık.!

Nice koç yiğitler suskun duruyor,
Eller titriyor bir şeyler oluyor,
Baltayı vurmaya çeğrek kalıyor,
Ormanı yaktılar bizler de baktık.!

Göbekler şişkin dağlar ateş oldu,
Soytarı aklandı lekesiz kaldı,
Özünde satılan kahraman dendi,
Nedenin arayıp beyini yaktık.!

Rağbet, bu ya tuzsuz bekir çoğaldı,
Biyatçı bey oldu döndü yalandı,
Para pul derdine peş’de dolandı,
Dünya budur sandık bakıp aldandık.!

Duyğular köreldi insanlar mahluk,
Yapılar çöktü Allah’a sığındık,
Alçak dedikçe damlara atıldım,
Güneş de doğmadı sovukta kaldık.!

Allah’ı bilmeyen yalan köprüsü,
Sallayıp savuruan yoktur ölçüsü,
Fırsat’ı kollayan sinsi dürzüsü,
Miadı kavrulduk közde yandık.!

25.11.24. / Saat 10,15
MİADI (Mehmet AY)