2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
290
Okunma
Ömrümün yılları sonbahardaki yaprak misali
sararıp solan, kuruyup düşen duygularım.
Hayat mevsimim ıslanmaktayım usul usul
Ömrümün sonbarına doğru savruluyorum
Mevsimlerim artık harabe şehirlerde
Bir yanım yeşillere teslim bir yanım kahverengiye tutsak
Duygularım ahengini yitiriyor
İki satır, bir besteye yeniliyorum
Ritimlerim seslerini kaybetti karmaşa ile çalmaktayım
Sessiz alevler içinde yanan ruhların habercisiydi
Bu uğultulu kara bulutlar boğuk sesler ile yükseliyor yalnızlığımın sesizliği
Yıldızlı gecelerde ahengimi ararım
Gökten bir gül demeti bir peri beklerim
Bulduğum yine kırık bir aynada buğulu yansıma
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
