Ne güzel şey aşka varmak, sevilerek aşk yaşamak
Ne güzel şey vuslat için, umut ışığı taşımak
Yârin uğruna ıslandım en yağmursuz havalarda
Ne zor şey, kabuk bağlamış kalp yarasını kaşımak

Aklıma düşünce canan o an heyecan kesildim
Sevda yarınsız olunca utancımdan kan kesildim
Beklenmeyen bir ayrılık söndürdü gönül nurumu
Güneş battı, ay doğmadı, her gece zindan kesildim

Aynı kalpte birleştirir kuzey ile güneyini
Seven insan bağışlıyor görse bile heyheyini
Diliyle kalbini kırsa, gönül verdiğin insana
Kırılmazsın, darılmazsın, hoş görürsün her şeyini

Sonrası belki kördüğüm, çözülmeyen bir bilmece
Ne gündüzün umut verir ne de unutturdu gece
Duygularım darmadağın, sözcükler perme perişan
Aşkla örülmüş şiirler dökülüyor hece hece

Hasretinin ateşinde yana yana kül olsa can
Aşkın ardından koşuyor gönül denilen afacan
Kimi muradına erer, kimi yâre hasret gider
Vuslat mümkün olmasa da sevmek ayrı bir heyecan

21.11.2024/Samsun

İbrahim COŞAR