Akşamların seyri güzel olur deseler de, hüzün verir bana.
Yalnızlığıma eşlik ettiğim hüzzamı söylerim, düğümlenirim çözümsüzlüğe,
delik deşik olur acılarım.
İçimde anlayamadığım bir duyguya kapılıp yine çıktım yürüyüşe,
Havanın sisli karanlığı çökmüşken hafifçe.
Yürüdükçe, yüreğimde gecenin çığlığı duyulurken!
Farkında olmadan buldum kendimi bir buğday tarlasında.
Ne zaman gelmiştim,
Yürürken esen rüzgâr beni sürüklüyor gibiydi,
hâkim olamıyordum kendime.
Huzurluydum ama anlayamıyordum ne olduğunu,
Uçuşuyordu etrafımda bir şeyler baksam da seçemiyordum, yürüdükçe uzuyordu yol.
Gecenin sessizliği arttıkça bir siluet fark ettim karşıda.
Kim diye seçmeye gayret ederken
yavaş yavaş yaklaştığında kalbim delice çarpmaya başladı, çığlık attım!
Tanıdım, bu annemdi.
Ama nasıl olur yaşamıyordu ki!
Gördüklerim gerçek gibiydi.
Anneme uzandığım anda, arkamdan birisinin beni tuttuğunu anladım o an sarsıldığımda kendime
geldim. Bakınca gördüm, bir adımla uçurumun ucundan aşağı atlamakta olduğumu.
Tarlada dolaşan bekçi çığlığımdan fark edip koşarak kurtarmıştı beni.
Rüya değildi bu.
Ama aslında beni tutan annemdi, bekçi değildi.
Hala hissediyorum o eli.
Yaşadığım beni ürküten zamanı şu an ne duygularıma ne düşüncelerime sığdıramıyorum.
İşte anne yüreği...
Saf ve katıksız, karşılıksız seven yüreğin iletişimi bu.
Allah’ımın lütfu.

Şiir
Seslendiren
Video Klip
Aynur AVCI
AynurAvcı@Videoları