Acımak ne bilmeden hevesimi kırdın yar,
Yağmaladın dünyamı yıktın daha ne olsun,
Habersizce giderek yüreğimi yordun yar,
Bende kalan ne varsa yaktın daha ne olsun.

Minnet ettim Nemrut’a yokluğunda her vakit,
Bak bozuldu sonunda kalbimizdeki akit,
Kimden aldın öğüdü koskoca âlem şahit
Bir ömür mutluluğu çektin daha ne olsun.

Zindan ettin hayatı yağmaladın ne varsa,
Anlat hadi derdini anlatacak kadarsa,
Benim çektiklerimi kulakların duyarsa,
Hasreti çivi gibi çaktın daha ne olsun.

Çekmediğim kalmadı uğrunda heder oldum,
Gönlünün bahçesinde dört mevsim hazan buldum
Dünde kaldı umudum hatıranla kayboldum
Kaderimden de kara çıktın daha ne olsun.

Ferhat’tan beter halim taşkınım Fırat gibi,
Kıldan ince kılıcım keskinim sırat gibi,
Mazide yarım kalmış eski bir murat gibi,
Hicranını ruhuma ektin daha ne olsun.

Vicdanın yokmuş senin hep sonradan anladım,
Yokluğunda çaresiz inim inim inledim,
Gözyaşımla hüzünlü türküleri dinledim,
Buhran olup ömrüme çöktün daha ne olsun.

Beni bende bitirdin attın hicran gölüne,
Menzilimden çıkardın muhtaç ettin külüne
Senin de hayallerin parça parça bölüne,
Dünya denen mekâna çoktun daha ne olsun,
Ben sevdana müptela yoktun daha ne olsun…
Hicranını ruhuma ektin daha ne olsun.

Cihan BERDİBEK
11.11.2024