Öğretmenim
Annem hep anlatırdı seni bana öğretmenim
Birgün büyüyünce gideceksin okula derdi
Orada arkadaşların olacak birde öğretmenin
Hep merak ettim seni öğretmenim
Neden ismin varken sana öğretmen diyorlardı.
Hep duyardım öğretmen kelimesini merak ederdim.
Büyük bilr telaşla geçti günler sonunda o gün geldi
Okulun bahçesine geldiğimde çok korktum.
Hiç tanımadığım birçok çocuk vardı etrafta
Birde anneler , babalar sanki herkes bahçedeydi.
Annem beni tanımadığım çocuklarla bir sıraya koydu
Okulun kapısında ilk defa seni orada gördüm.
Çok tuhaf ama hep merak ettiğim öğretmen oradaydı
Seni görünce tüm korkularımı unutu verdim.
Öğretmenim olduğunu öğrendiğimde
Yüzümde garip bir gülümseme belirdi.
Çok merak ediyordum seni
Önde sen ardında biz hayalini kurduğum sınıfımıza çıktık
İşte oradaydın tahtanın başında gülümsüyordun
Bazı arkadaşlarım utanıyor bazıları korkudan ağlıyordu.
Ama karşımda güneş gibi parlıyordu siman.
Daha ilk anda seni çok sevmiştim öğretmenim.
Ne güzel konuşuyordun tahtanın başında
Çocuklar gibi annelerde sessizce seni dinliyordu.
Bize okuma yazma öğreteceğini söylüyordun.
Bizim için yorucu ama sonunda güzel bitecek
Önde sen ardında biz bir yolculuğa çıkıyorduk. E.Balta