Sadık DAĞDEVİREN namı diğer LÜZUMSUZ, “Gördün mü Nohutçu?” diye şiirle sormuş, o da aynı şekilde cevap vermiş.

Önce soruların olduğu şiiri:


AŞIK LÜZUMSUZDAN SORULAR ?

Şu koca Cihan da, dürüst birini
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutçu
Büyük aşk yaşayan, Ferhat, Şirini
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutçu

Adı ile, müsemmadır, er kişi
Huzuru bulmaktır, hayali düşü
Atatürk’ten sonra, yurdumda başı
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Dünya’ya bakarım, ezici düzen
Sapkındır, sapıktır, masumu ezen
Böyle suçluları, kurşuna dizen
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Çocuk, yaşlı, kadın, olurken heba
İsrail denilen, bir virüs, veba
Müslümanım diyen, nerede çaba
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Perişan ülkem de, yetimi, dulu
Emekli ne yapsın, kırılmış kolu
Sürüneni yerden, kaldıran eli
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Çifçinin ürünü, etmiyor para
Bu yüzden her yerden, kanıyor yara
Kalıcı, gerçekçi, şöyle bir çare
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Sen hiç dolaştın mı, pazar yerini
Bir dokun, bin ah duy, sor da birini
Mevsimin de bile, ucuz ürünü
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Randevu yok, sıra ise fizan da
Ben de kalmadı bak, akıl izan da
Sohbet bulamazsın, aşık, ozanda
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Okul derdi, ailede ayrı bir dert
Servis ve beslenme, vuruyor çok sert
Elbise, kitabı, baba olmuş pert
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Mülteci, yabancı, param pul oldu
Kiralar uçtu bak, yabancı doldu
San ki ülkemize, huzur mu geldi
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Çok gördük Dünyada acı sonları
Durduran çıkmıyor, akan kanları
Lüzumsuz diyor ki, eski günleri
Ben görmedim, sen gördün mü Nohutcu

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ
Denizli / 06.10.2024


Cevap olan şiir;

BEN DE GÖRMEDİM

Lüzumsuz sormuştur dürüst birini;
Lüzumlu gören yok ben de görmedim.
Ferhat ölmüş, yalnız kalan Şirin’i
Arayıp soran yok ben de görmedim.

Öyle kızlar var ki sanki er kişi,
Liyakata uymaz kiminin yaşı,
Atatürk’ün yurda hizmettir işi
O gibi veren yok ben de görmedim.

Hep bu tarzda döner durmuyor dünya,
Çaldıkça çalanda kalmıyor haya,
Adalet raftadır şahitte riya
Haklıyı soran yok ben de görmedim.

İnsan sanıyoruz giyince külah,
Emperyalist güçler elinde silah,
Müslüman uyuyor doğmuyor sabah
Gündüze giren yok ben de görmedim.

Allaha kul olan olmuş kula kul,
Seçerken düşünsün oy tutarken el,
Koparılsın yalan söyleyen her dil
Suçluyu yeren yok ben de görmedim.

Göz önünde her şey oynanan oyun,
Açlığa terk olmuş keçiyle koyun,
Bir olursa millet yükselir boyun
Bu fikre varan yok ben de görmedim.

Ayrıdır hükümet - temeldir devlet,
Yıkılır yok ise düzgün adalet,
Hür akıl hür vicdan gerekli elbet
Sözünde duran yok ben de görmedim.

Sürdükçe curcuna baş belli olmaz,
Haksızlığa düşen katiyen gülmez,
Dil kimliktir, dili bilmeyen bilmez
Bu sırra eren yok ben de görmedim.

Bilim bitti her yan cahil cühela,
Küfreder Ata’ya aptal ukala,
Dini kullanandır püsküllü bela
Gerçeği saran yok ben de görmedim.

Yaşamalı milli kimlik her işte,
Terk olmaz uzakta kalsa da taşta,
Süleyman Şah, vatan toprağı başta
Bu farka varan yok ben de görmedim.

Filozof Nohutçu, bakıyor cama,
Ressam Halil, mevcut her yanda yama,
Lüzumsuz diyen çok yoksul mazluma
Kol kanat geren yok ben de görmedim.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 06.11.2024
(Filozof Nohutçu)