1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
318
Okunma
aynı mahallenin çocuklarıydık
buzdan evlerde
rüzgar yutarak
kırık dökük hayatları yaşadık biz
hiç renkli çocukluk resimlerimiz olmadı
siyah beyaz önlüklerde okuduk andımızı
böyle sevdik yurdumuzu
kıl çuvalından pantolon diktik
çarıklı lastik ayakkabıları giydik
şeker pancarından araba
demirden çemberi yaptık
umutlarımızı hiç tüketmedik
ensemizden yedik silleyi
yüreğimizden silmedik sevgiyi
yaralı bir nesildik
çamurlu yollarda umuda doğru yürüdük
ne ihtilaller gördük
ne yangınlar
ağır yaralı yüreklerde
karşılıksız sevdik vatanı
cam kırığı kırık dökük hayatlarda
savrulduk şehrin varoşlarına
muhanete muhtaç olsakta
bölüştük tek ekmeğimizi ikiye
el açmadık namerde
kapansada son perde
son nesildik biz
andımızı okuyan
yüreğine kilim kilim dokuyan
Aliş Gülden 8/11/2024
5.0
100% (4)
Cevap Yaz