Yar ben bu sevdayı mecnundan aldım.
Feryadı figanla çölüm kurudu.
Hani şeker idim şerbettim baldım.
Bülbüle eşdim de gülüm kurudu.

Bu nasıl talihtir bu nasıl kısmet.
Eylemez oldun da bir zerre gayret.
El olduk sayende hayret ki hayret.
Tutacak tek daldın,dalım kurudu.

Söylesin ismini günahkar diller.
Kan aksın geçtigin ırmaklar göller.
Sarsın seni artık o yaban eller.
Tutacak halmi var,kolum kurudu.

Alacağım olsun kader tasından.
Silinsin hayalim gönül pasından.
Gülmesin sevenler senin yasından.
Yandım kor oldum da külüm kurudu.

Tesiri yok işte,yürek sızılar.
Çekilecek demek yazan yazılar.
Göz yaşlarım bile dünden razılar
Ağır ağır sızan selim kurudu.

Kıranlar gün gelip,kırılır yarim.
Can ciğer dediğim darılır yarım.
Bedenim toprağa sarılır yarim.
Hakka giden izim yolum kurudu.

Hıçkırıklar doldu ıssız odama.
Bu yapılır mıydı seven adama.
Bakmadın boyuma poza endama
Tütmüyor ocağım Tol’um kurudu.

Bu esende nedir ayrılık yeli.
Gören divane der bilmeyen deli.
Vurdun da titrettin gönülde teli.
Bam tellerim sustu telim kurudu.

Uğramaz yurduma kokun ve izin
Kayboldu da gittin bilinmez gizin.
Sensizlik nağmesi geliyor hazin.
Sabahınan esen yelim kurudu.

Tol ;Evin temel taşı