GÖNÜL CEMİ

Düşmeden yalana, yanlışa, hileye
Bu fakiri de alın "Gönül cemi"ne
Ben de çok yakışırım bu kafileye
Razıyım Cem’in hükmüne, seçimine

Kaba saba isem örsünüzde dövün
Dostun yanında yerin, düşmana övün
Alınmam kızmam, gerekirse sövün
İnanmayanlar çeksin beni yemine

"Olmuşsun artık" demeyin, kırılırım
Bu yolda çok alınganım, darılırım
Dostumu tutar, sımsıkı sarılırım
Tayfan olayım, beni de al gemine

Korkutamaz ne kırk satır, ne kırk katır
Yanlış işte olur mu hiç, gönül hatır
Kurban gibi kes, İsmail gibi yatır
Kırmızı şerit bağlayın cendeğime

Yalana doğru, fazlaya az, demedim
Aç biilaç gezdim, yetim hakkı yemedim
Hakkımdan fazlasını da istemedim
Şüphesi olan, baksın yedi ceddime

Göksel’im, uykudan biraz geç uyandın
Hamdın, piştin, harlı ateşlerde yandın
Kaçacak yerin yok, duvara dayandın
Nasıl yapsan, nereye gitsen, nafile
Yaklaşsan da, hâlâ uzakta kafile