Arada bir köyden haber sorarsın,
Üzülme ya köymü kaldı gardışm,
Şehirde ne varsa hepi bakarsın,
Üzlme ya köymü kaldı gardaşm,

Yol yok idi ama yolumuz vardı
Düşküne zanan kolumuz vardı,
Üstüne çökecek çulumuz vardı,
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım.

Sevgi kayboldu ki izi belirsiz
Yokuşu inişi düzü belirsiz,
Seni beni onu bizi belirsiz,
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım

Değişti töremiz eski huyumuz,
Ne oldu bulandı berrak suyumuz
Bu değildir dersin eski köyümüz
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım,

Babayı dinleyen evlat kalmadı,
Anaya su veren heyhat kalmadı,
İşte böylecene hayat kalmadı,
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım.

Beydi “efendiydi”eskiden beri,
Arar olduk o bildiğin günleri,
Çam ile çırayla bulunmaz heri
Üzülme ya köy mü kaldı gardaşım.

Elektrik, telefon, yolu suyu var
Şimdi artık bir acayip huyu var,
Ne düğünü,ne derneği toyu var,
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım.,

Cami vardı yıkılmaya yüz tuttu,
Sayınlar bep bu konuyu unuttu,
Ne var ne yok ise “Bekir bey”yuttu
Üzülme ya köymü kaldı gardaşım.

Efendiler şimmdi beye çevrildi,
Bu husuta fazla çamlar devrildi,
Bey beye yöneldi hanlar serildi,
Üzülme ya köy mü ksaldı gardaşım

Keçi koyun otlar meramız vardı,
Hep sakız sarardık yaramız vardı,
Ampulümüz yoktu çıramız vardı.
Üzülme ya köy mü kaldı gardaşım?.

Köyümüzde iki bayram olurdu,
Evimiz barkımız konuk dolurdu
Sormaya gerek yok gelen bulurdu
Üzülme ya köy mü kaldı gardaşım?

Ak saçlı sakallı adamlar vardı,
Kimin saygısızlık etmesi ardı,
Dur dediği zaman emirdi“dur” du
Üzülme ya köy mü kaldı gardaşım?

Köyden havadisler bununla bitmez,
Hep yazacak olsam sayfalar yetmez,
Oguzsoylum ne söylese kar etmez,
Üzülme ya köy mü kaldı gardaşım.

04/10/2008
Recep ÇAĞLAR(Oğuzsoylum)