........ARSIZ......

Derler ya, Dünya yansa hasırı yanmaz
Başı puslu dumanlı, Aladağdan serin
Buna Peygamber sabrı bile dayanmaz
Acımadan kullanır, çok az taviz verin

Biraz fırsat bulsa, balıklama atlar
İstekleri bitmez, üçü beşe katlar
En masum duyguları bile sakatlar
Tozu dumana katar azıcık gerin

Her şeyi O bilir, hep akıl verendir
Her zaman haklıdır, her şeyi yerendir
En gizli sırları ortaya serendir
Yanılıp bir kere meclisine girin

Kendi içer, sonra bulandırır suyu
Canı çıkar, acaba çıkar mı huyu
Ne gönül bilir, ne hatır, ne de Hû’yu
Koruk meyveyi Onun için yetirin

Böyle dert gelmesin düşman başına
Uyuz olur adam, düşüne taşına
Göz koyar suyuna, lokmana, aşına
Merhamet edip, sofranıza getirin

Göksel’im, aşılmaz dağları aşan O
Fakirlerden açlardan, önce koşan O
Çıkarı olunca sel gibi çoşan O
Yeter ki, olmaz işlerini bitirin