0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
183
Okunma
Eylül de doğmuşum güz çocuğuyum
Bilinmeyen yolculuğa bütün umudum
Her zaman duygularıma yenik düştüm
Yüreğime eylülün gamlı gölgesi düştü
Saçlarıma yağdı mevsimsiz karlar
Baharlar sana güz bana düştü
Ruhumu okşayan naif bir sestin
Dillerin tutuldu söz bana düştü
Aşığı yaşatan düştüğü nardır
Bülbülü ağlatan o ahu zardır
Mutluluğa giden yollar düçardır
Yokuşlar banadı düz sana düştü
Hiç acımadılar her gelen vurdu
Sevdiklerim beni arkamdan vurdu
Yaşanan acılar beni çok yordu
Hasret hüküm vermiş yar ayrı düştü
Yıkılmış dökülmüş bir viraneyim
Yolunu kaybetmiş bir divaneyim
He eylül umutla beklemekteyim
Kendi iç dünyamdan bir yıldız düştü
Fatma Ayten Özgün
