Vakit çok geç, gecenin bir yarısı
İstanbul akşamlarında kaybolmuşum
Kaldırımları ezercesine sert adımlarla yürüyorum
Neyin sarhoşluğunu yaşıyorum bilmiyorum
Unutmak istiyorum unutamıyorum
Aklıma geldikçe çıldırıyorum.
Attığım her adımda keşke deyip kendime kızıyorum
Düşüncelere dalıp dalıp gidiyorum
Beni benden alıpta gidiyor ta uzaklara.
Ne kadar yol yürüdüm, kaç kavşak geçtim
Kaç kere korna sesiyle irkildim bilmiyorum.
Keşke .. keşke deyip ağlayıp durdum kendi kendime.
Bilmiyorum.. kaç kere aptal dedim kendime
Kaç defa.. ardı ardına yumrukladım sinemi
Bağırdım deli divane sokaklarda delicesine.
Bilmiyorum..
Nasıl sevmişim ki ben seni böyle delicesine
Her akşam yeniden yeniden öldürüyorsun beni
Yokluğun nefesimi keserken her gece,
Dar geliyor İstanbul sokakları artık bana.
Dar geliyor sevdiğim.. dar geliyor…

Ayhan Özdemir
@kalemiesintisi