Gidince gök kubbeyi sardı perişan halim,
Kör bahtına inatla küstün mü emmioğlu.
Giden sensin unutma, sanadır bu vebalim,
Bahar da hazan olup estin mi emmioglu.

Topraktan vücut bulup tekrar toprak olmadan,
Hak tecelli ne zaman süre bitip dolmadan,
Neslimize bir daha sen gibisi gelmeden,
Son sefere son bilet kestin mi emmioglu.

Sendeydi bu cömertlik sendeydi huy asalet,
Üzdüysek istemeden hakkını sen helal et.
Unutmayız bilesin bu sevgi ilelebet,
Görüşmeyi temelli, kestin mi emmioglu.

Senden çok şey öğrendi, yeni nesil bu gençlik,
İlgisizlik cahalettedir, cahildedir iğrençlik,
Sen getirdin yöreme sen getirdin ilmi ilk,
Sevgi barış resmini astın mı emmioğlu.

Dileriz ki yürüye yolun hayırlı sona,
O mahşeri mizanda, kavuşasın sen O’na,
Aşık Aslansofu’da gelir ulu divana,
Hak erenler orada, dostun mu emmioglu.