Söylemek ne tatlı geliyor dile...
Ahlak köktü, vicdan göldü, insaf çok.
bunlarsız toplumda biter mi çile ?
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Libas denilen şey palan olunca !
Verilen tüm sözler yalan olunca !
Kardeşlik duygusu talan olunca...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

şeytanın peşinden gidenler kilde...
Debelenir iken şükür yok dilde.
Z kuşağı denen şu son nesilde...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Gönülde ki güller solmuşcasına !
Yerine kin nefret dolmuşcasına !
Çok büyük heyelan olmuşcasına...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Kazanayım diye senden üç kuruş...
Usta sergilemez dürüst bir duruş.
Bön, enayi bile malumatfuruş...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Ben özlem duyarken geçmişe, düne...
Kıçını açanlar kavuştu üne.
Her sabah uyandık farklı bir güne...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Senide bozarlar koldan kaparak !
Toplum düzelir mi yoldan saparak ?
Sevgi yere girdi yalpa yaparak...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Herkes şöyle dönüp kendine baksın...
Ne kadar karasın, ne kadar aksın.
Şair Çetin ise ağıdın yaksın...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

İnsani duygular n’oldu da yitti ?
Bizi bu duruma kim nasıl itti ?
Millet mezarlığa gömmeye gitti...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Sahtekârlıktan pay alan revaçta !
Devletten ve halktan çalan revaçta !
Doğru söz demode: yalan revaçta...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Bacak sergilerken yırtılmış kotlar...
Sevda denizinde batıyor botlar.
İnsana gülüyor yerde ki otlar...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Bakın deprem olmuş onca şehire...
Kul düşünecekken döndü zehire.
Bildim uğramazmış ecel tehire...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Devlet bu topluma atmalı eli...
Yoksa doğrultmak zor bükülen beli.
Bizi bizden etti ecnebi yeli...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Kalpler çıkarına olunca esir...
Doğru söz etmiyor bunlara tesir.
Önümüze kondu çözümsüz kesir...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Delemediğimiz ağda mıdır suç ?
Aramıza giren dağda mıdır suç ?
İnsanda mı yoksa çağda mıdır suç...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Boylar mı değişti, en mi değişti ?
Ruh mu farklılaştı, ten mi değişti ?
Adı İslam olan gen mi değişti ?
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Çok daha iyiydik geçmiş anlarda...
Güzellikler vardı fikri zanlarda.
Süreç çok hızlandı son zamanlarda...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Bilmem bu merasim ne kadar süre.
İnsanlık evrildi farklı bir türe.
Çatlamak üzere şu yorgun küre...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Bir birine karşı şer oldu millet !
Domuz eti bile yer oldu millet !
Nankörlük bedava der oldu millet...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Tüküresim gelir çoğu yüze tu...
Tükürdüklerimde geldi sanır su.
Kanıma dokunur inanın ki bu...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Ne olaylar oldu o asil gende ?
Şüphe duyar oldun kendimden bende.
İnsan görünümlü çoğu bedende...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Yan bakınca sözde alim bacıma...
Teneke takıldı altın tacıma.
İnsan mahlûk olmuş kalkmış acıma...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.

Bir önerin var mı senin Cumali..
N’olur bu gidişle avamın hali ?
Düzeltir inşALLAH çok yüce VALİ...
Ahlak çöktü, vicdan öldü, insaf yok.