Ben hiç böyle değildim eskiden
Her şeyi dert etmezdim kendime
Üzülmezdim ayrılanların ardından
Parça parça olmazdı yüreğim

Hele hele ölmeyi hiç düşünmedim
Sevdiğimi bile bile araya mesafeler koydun
Şimdi neden soruyorsun nedir bu Halin diye
Hatırlarmısın yarınları beklerdik ümitle

Ağlardık geceler bitmesin diye
Gözlerim takıldı o güzel gözlerine
Utanarak bakmıştın başını eğip öne
O masum bakışlı erkeksi yüzün

İçinde erimiş neşeyle hüzün
Gülerek kaygısız yanan kalbime
Bir gün irkilirsin yaşlı gözlerle
Bir meyhane bilirim köşe başında

Gider uğrarım her akşam üstü
Görenler acıyor benim halime
Neden diyorlar her gün her gece
İçiyor körkütük sarhoş oluyor

Kendini böyle bedbaht ediyorsun
Bilmiyorlar ki bu garip çaresiz
Geceler boş gündüzler boş
Her şey uykuda sessiz

Hayatım sensiz boş ve renksiz
Boşuna mı içiyor kendimden geçiyorum
Unutmak kendimi avutmak istiyorum
Şimdi neden soruyorsun söyle
Eseri sen sebebim sensin



Fatma Ayten Özgün