Sensizlikten nasılda çarpıyor kalbim ritmsiz
Kulaklarıma fısıldayan sesin yok artık
Bil ki hiç mesut değilim
Sana nasıl susamışım anlatamam özlemimi
Yaşantıların mutlulukların en güzeli
Seninle olmakmış seninle koklamakmış çiçekleri
Havayı seninle solumak gün batımını seyretmek
Seninle güzeldi her şey seninle
Şiirlerim seni anlatırken
Gece mehtabı seyretmek seninle güzeldi
Seni özlemek bile özlemlerin en güzeli
Biliyor musun kuşlar göç etmeye başladı
Ağaçlardan yapraklar tek tek dökülmeye
Nasıl yaşarım sensiz böyle garip biçimde
Yine çarpıyor kalbim yine bozuldu ritmim
Ya kulaklarım ayrılık melodisi çalıyor san ki
Boş dünyam benim
Sevenlerin değişmeyen kaderiymiş ayrılık
En iyi arkadaş yalnızlıktır yalnızlık
Hani birden içinizi sapsarı bir şüphe sarar ya
Hani hiç bir şey düşünmek istemezsiniz o zaman
Hiç bir şey
Beni kahrediyor böyle her gece
Gökyüzünde emanetmiş gibi duran yıldızlar
Ay kıpkırmızı sanki cehennem gibi
Sensiz her yer nasıl da ıssız sessiz
Ne bir dosta ne bir sıcak bakışa
Tahammülüm yok benim
Acılarla yoğrulan yüreğimi
Simsiyah bulutlar kapladı
Gök yüzünün maviliği kalmadı
Güneş de doğmadı bu gün
Açmadı bu sabah çiçeklerim
Sen ilk heyecanım son hatıram sın benim
Düşmüyor dilimden hiç mi hiç biri
Yakıyor özlemin
Sana yürekten yazdığım tüm şiirlerim
Onlarda anlamını yitirdi
Unutmaya çalışıyorum seni olmuyor sevgili
Boş dünyam benim
Bom boş


Fatma Ayten Özgün