Yıllar yılı bekledim, bilmedim yapısını
Duvar oldum beklerken talihin kapısını
İstedim taht taç değil,bir gönül tapusunu
Bir ömürlük geceden sabaha çıkmaz mıydım.

Sevdim hep sevilmeden, sevgiye hasret kaldım
Ümitler dersin diye, hülyamı çöle saldım
Platonik batakta, battım derine daldım
Bir sevenim olsaydı, dağları yıkmaz mıydım.

Gönül stadyumunda hep tek kale maç yaptım
Ne içinden çıkılır, ne çözülür hesaptım
Hep ters köşeye uçtum,elem hüzün gam kaptım
Dünyamdan çık deseydi, sözüne bakmaz mıydım.

Kalbime bir kalp olup, bir karşılık verseydi
Ölümüne deyip de, canı aşka serseydi
Mutluluk bahçesinden, renk renk güller derseydi
Değil donanma gemi,denizi yakmaz mıydım.

Bir adım yaklaşsaydı,bin adım gelmez miydim.
Yürekten sevdim dese, kadrini bilmez miydim.
Bu aşka baş koyup da severek ölmez miydim.
Sel olup gürül gürül, vadine akmaz mıydım.

Kalbim artık el mahkum, felek bana küstü mü?
Issız sessiz çöllere, serdim gönül postumu.
Kara geceler bildim, çile bildim dostumu.
Işık olsa bahtıma, geceden bıkmaz mıydım.

Sensiz taht taç verseler,bırakır da kaçardım
Sensiz çaresiz düşkün, derbederdim naçardım
Senin için ordular sarsa savaş açardım.
Vuslatın ölüm olsa, boynumu bükmez miydim.

Sen gülseydin gül yüzlü, bu kabuslardan ayıp
Evvelki her bir günü, yaşanmamıştan sayıp
Tabancamı firakın şakağına dayayıp
Çekinmeden kurşunu beynine sıkmaz mıydım.