2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
960
Okunma
Haccac’ın zindanlarından kara gözlerin.
İçinde bir devrin bütün acıları mahpus,
bütün işkenceleri, insanlık tarihinin,
sırf sen mutlu olasın diye
ve sırf sevdim diye seni,
bana işlenmiştir.
İşte bu çile ondurmaz beni.
İşte bu sevda yakılmıştır yüreğime.
İşte sen varsın diye,
işte bir çift zindan göz hatırına,
işte senin hatırına,
işte.
Ve beklemek, yok olmak kadar koyar adama.
Oysa beklenecek ne kaldı ki.
Ölüm bile, beklemeden, ansızın gelmiyor mu.
Sen hala neyi bekliyorsun...
Abdullah Ecevit
Cevap Yaz