Hayatın içinde yordular beni
Vakitte dolunca güç hatırladım
Gönül kapısında kırdılar beni
Nefeste alınca kaç hatırladım



Bereket harmanı şükür demekte
Teri dökmeyende bilmez emekte
Duygularım zehir beni yemekte
Zillerde çalınca aç hatırladım



Masuma ağlayan göz silemedim
Ayranım ekşimiş ben bilemedim
Kederli halimden gül dilemedim
Gözlerde dolunca iç hatırladım



Rahat bir insandım tuzuda kuru
Ekşimiş yoğurdum ayranım duru
Gelirken göklerden bizede soru
Dostlarda ölünce göç hatırladım



İnsanın beynini insan yıkarmış
Yakasından tutsan kiri akarmış
Üçbeş kötü adam yolu tıkarmış
Suçluda kalınca seç hatırladım



Şeytanlardan gelir adama tuzak
Kapıldım nefsime dünya da kızak
Vuruldum hedefte gözlerden uzak
Gücüde bulunca öç hatırladım



Kapıyı çarpıpta hızla çıkandan
İyilik bekleme bizden bıkandan
Gidenlerde döner birgün yakından
Evlatta olunca taç hatırladım



Yollarım vuslata doğru çıkarken
Bülbüller kafeste çile çekerken
Eylülde hicrana yaşın dökerken
Yaprakta solunca hiç hatırladım



Merhamet vicdana çok yakışıyor
Kantarın topuna güç yapışıyor
Hukukta bitince can çekişiyor
Mahkumda gelince suç hatırladım


Hassasi düşünür söyler arada
Büyümüş içimde çoktur yarada
Eşi benzeri yok kurtlar sofrada
Tüyümde yolunca uç hatırladım


03/10/2024 (Son Nefes)