CANIN SAĞ OLSUN

Kar yağarken şakağa gözlerimi sel aldı;
Yazımı kış ettin ya, senin canın sağ olsun.
El uzattın aleme benim elim boş kaldı
Namertleri tuttun ya, senin canın sağ olsun.

Kaf Dağında bir güzel, içten gülüşü vardı,
Bir zamanlar bir bendim gönlündeki tek derdi,
Bilemedim o gülü kim incitti, kim kırdı
Dedin bana bittin ya, senin canın sağ olsun.

Dolunay kıskanırdı, nur yansırdı yüzünden,
Hep güzeller tanırdı bal yapardı sözünden,
Rakipler gelip vurdu uyku akar gözünden
Ta Fizan’a attın ya, senin canın sağ olsun.

Vuslat dilerken birden bulamadım eşimi,
Bin bir dert çıkan yerden alamadım başımı,
Müjde için seherden salamadım kuşumu
Üç beş pula sattın ya, senin canın sağ olsun.

Gelmesin başına iş, yeterki sen ağlama,
Basarım bağrıma taş, karaları bağlama,
Hırsınla etme telaş sular gibi çağlama
Kaşı gözü çattın ya, senin canın sağ olsun.

Ressam Halil, yazıyor, yürek derdi azıyor,
Gurbet eli geziyor, gönlünden aşk süzüyor,
Ayrılıklar üzüyor dostlar yeri kazıyor
Bir mezara kattın ya, senin canın sağ olsun.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 28.09.2023