DOST SANDIKLARIM*

Bilmedim insanın diğer yüzünü,
Bakınca onlara dost sandıklarım.!
Kararan günümde duydum sözünü,
Yakınca içimi dost sandıklarım.!

Gülüşler bahar da, kış da kaybolan,
Ağız da burukluk tadı kalmayan,
Gözüm de perdeler bunu görmeyen,
Pembesi karaymış dost sandıklarım.!

Gülümden yaprağı gıdımlık kaldı,
Günüme ışığı dirhemlik verdi,
Sol yanım kavruldu acıdı yandı,
Baktıkça yüzüne dost sandıklarım.!

Çehreler gülecen dilinde yalan,
Aydınlık yerimden gizliden çalan,
Maskesi yüzünde çehresiz kalan,
Dolanır dünya da dost sandıklarım.!

Acıya katıldı geri kalanım,
Çok sâdık yakınım dostum olanım,
Beni benden alıp yere çalanım,
Çamura beledi dost sandıklarım.!

Yılımdan günümü yarım bırakan,
Sazımdan telini çekip ayıran,
Doğruyu bırakıp yalan duğuran,
Bilmedim neyidi dost sandıklarım.!

Miadı korkarım böyle gidecek,
İnsanlık böyle mi nasıl olacak,
Başkaca söz yoktur daha diyecek,
Yaralar bağrımı dost sandıklarım.!

27.09.24 / Saat 15,36
MİADI (Mehmet AY)