1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
345
Okunma
Nisan’22
Bir rüzgar esti şu deli gönlümde
Tozu dumanıma katıp da gitti.
Görmedim böylesi derdi ömrümde
Tuzu dermanıma katıp da gitti.
Ne ellerim kalktı güç istemeye
Ne de dilim döndü ’imdat’ demeye
Zamansız düşürdü şaraba, meye
Hazzı imanıma katıp da gitti.
O rüzgar ki dalda gül bırakmadı
Yanan yüreğimde kül bırakmadı
Hâl hatır soracak kul bırakmadı
Dostu düşmanıma katıp da gitti.
Sustu gönlüm, geçti ömrüm; duruldum.
En beklemediğim anda vuruldum
"Bir daha"... "son defa"derken yoruldum
Az’ı tamam’ıma katıp da gitti.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz